دانشمندان با انتقال تجهیزات پژوهشی خود درون یک کشتی تفریحی (کروز)، ضمن صرفه جویی در هزینه ها، تحولاتآلودگی هوا در منطقه مدیترانه را بررسی کنند.
ینس هیروت پژوهشگر ارشد آلودگی های جویی در مرکز «ژی آر سی» توضیح می دهد: «این کشتی تفریحی در غرب مدیترانه مسیرثابتی دارد. اینجا از ساوُنا ایتالیا شروع می کند..بعد بارسلون..پالما، مالت، کاتانیا، ناپل، تا دوباره برسد به ساونا. هر هفته همین مسیر را طی می کند. ما هم از سال 2006 محاسبات و تحقیقات خود را در همین منطقه شروع کردیم. با اطلاعاتی که بدست می آید می توانیم شاهد نحوه و میزان تغییرات سالیانه باشیم.» آلودگی دریاها عوامل متععدی دارد: کلان شهرها، حمل و نقل بین شهری و ترافیک دریایی در این میان از جایگاه بالایی برخوردارند. دانشمندان نه برای تفریح، که برای تکمیل مشاهدات علمی خود روی عرشه هستند. تمام دستگاههای پژوهشی آنها اتوماتیک و پیشرفته است.
ینس هیروت پژوهشگر ارشد آلودگی های جویی در مرکز «ژی آر سی» توضیح می دهد: «هوا وارد این دوتا تیوب می شود. یکی از آنها برای اندازه گیری گاز و دیگری برای اندازه گیری میزان ذرات است..سپس همه چیز اینجا در این کابین با دستگاههای پیشرفته آنالیز محاسبه می شود. یکی برای دی اکسید گوگرد، یکی برای اکسید نیتروژن و این یکی هم برای اندازه گیری ذرات دوده ای که به رنگ تیره هستند و نور را جذب می کنند. دستگاهی هم برای محاسبه میزان مونواکسید کربن و اوزون داریم. اینها همه وسایلی هستند که با آنها کار می کنیم.» از این کابین تحقیقاتی، بطور بی وقفه از هوا نمونه گرفته می شود، چه در طول مسیر روی دریا، چه هنگام توقف در بنادر. داده های بدست آمده با اینترنت به مرکز «ژی آر سی» در«ایسپرا» ایتالیا فرستاده می شوند تا از آنها در شبیه سازی مدل های کامپیوتری آلودگی هوا استفاده شود. دانشمندان در مرکز، با کابین تحقیقاتی مستقر در کشتی، از راه دور ارتباط دارند.
پدرو میگوئل روشا، یکی از پژوهشگران کنترل کیفیت هوا در مرکز «ژی آر سی» می گوید: «از داده هایی که از این طریق بدست می آید بدون آنکه در کشتی حضور فیزیکی داشته باشیم می توانیم استفاده کنیم. کشتی ای که صدها مایل از اینجا فاصله دارد. این سیستم واقعا کار ما را آسان کرده است.» محاسبات علمی صورت گرفته از طریق این کشتی تفریحی به درک بهتر منابع آلودگی و ارتقاء سیستم فعلی کاهش آلودگی کمک می کند. داده های به روز شده، همچنین به اتحادیه اروپا یاری می رسانند تا در صورت لزوم درسیاستهای خود تجدید نظر کند. مثل مجبور کردن کشتی ها به استفاده از سوخت با غلظت سولفور پایین که از چند سال پیش اجرا شده است.
ینس هیروت پژوهشگر ارشد آلودگی های جویی در مرکز «ژی آر سی» توضیح می دهد: «اگر به بنادر اروپایی مدیترانه نظیر ساونه و بارسلون نگاه کنید تاثیراین مقررات را می بینید. «دی اکسید گوگرد» متراکم شده در بنادرحدود دو سوم کاهش پیدا کرده در حالیکه آنسوی مدیترانه در تونس که تابع این مقررات نیست، تغییر خاصی بوجود نیامده است.» درست است که حسگرها نمی توانند همه ذراتی را که روی عرشه وارد ریه شما می شوند ثبت کنند، ولی با اینحال اگر هوا آلوده باشد، وجودشان مفید است.
